Boleyn Kızı - Philippa Gregory

Edebiyatın geçmişe olan ilgisi "Tarih - Araştırma" raflarında yer alırken, benim bildiğim "uzak" tarihin romanlara karıştığı ilk roman "Boleyn Kızı"dır. 800 kusur sayfalık bu "iki güzel hatun bir yakışıklı kral" temalı roman sonunda benim de elime geçti; filminin akabinde okuma lütfuna eriştim. 

iki hatun & yakışıklı kral

Edebiyat öğrencisi kimliğimle bütün bir dönem yarım yamalak okuduğum "ağır" eserlerden sonra şimdiye ait olmayan bir çağa yolculuk yapmak iyi fikirdi. Hele ki konusu beyazperdeye taşınmaya değer bulunmuş bir roman olması da cezbetmedi değil entrikasının yanında.

Saf, temiz, adeta İngiliz kanının temizliğini ve asilliğini temsil eden beyazlığıyla Mary Boleyn ve Mary'nin esmer, Fransız hayranı kötü karakterli Anne Boleyn'in sarı kızımız tarafından anlatılan "8. Henry" maceralarının romanı "The Other Boleyn Girl". Krala erkek evlat veremeyen kraliçenin sessizliğinden (asilliğinden) faydalanan Boleyn ve Howard ailesi, Henry'nin ilk dikkatini çeken Boleyn kızını, Mary'i, ona metres olarak sunar. Mary tüm anaçlığıyla Henry'yi çocuğu gibi sever, dertlerini dinler, ve ona biri erkek olmak üzere iki çocuk verir. Dedik ya, anaçlığıyla önplanda olan Mary, çocukları doğduktan sonra kralın bencil isteklerinden uzaklaşır, böylece saha boynundan incilere asılmış Boleyn'lerin "B"sini temsil eden kolye hiç eksik olmayan Anne'e kalır. Anne, kız kardeşi Mary gibi sıfatını "metres" olarak bırakmamaya kararlıdır. Onun gözü kraliçenin koltuğundadır ve adım adım da ulaşır.

Kitabı çoğumuz okumuşuzdur, okumadıysak da filmini seyretmişizdir. Bu nedenle konuyla fazla haşır neşir olmadan kendi çapımda gözlemlediğim konulara değineceğim.

"B" incili Anne Boleyn

İlk olarak, Mary'nin ağzından anlatılan hikayede Kraliçe'nin sessizliğine, göz yumuşlarına ve bunlara rağmen içten içe eridiğine çokça dokunulmuş. Klasik kadın davranışları. En azından bizim toplum için. "Erkeğin elinin kiridir annem, sende de suç var, öyle çocuklarınla ilgilenip erkek evlat vermezsen olacak olan budur." mantığını yıkmaya çalışsalar da başarılı olamamışlar. Kralın, bir erkeğin, uçkurunun peşinden sürüklenişi midemi bulandırdıkça bulandırdı. Öte yandan Mary'nin ve Kraliçe'nin her şeye "tamam, nerelisin kocam köylü" tavırları da sinirimi bozdukça bozdu. Bu noktada bahsetmek istediğim ikinci noktaya geçiyorum:

Saf Mary Boleyn

Othello'dan baya etkilendiğim bir konu olacak bu. Shakespeare'in itinayla işlediğimiz oyununda Iago, Othello'nun ayağını kaydırmakta bu nedenle "kötü adam" karakterine bürünmektedir. Lakin Iago'yu bütün bunları yapmaya iten hırsı ve mevkii isteğidir; günümüzde çoğumuzun istediği şey. Bunun Anne Boleyn'le olan alakası ise çok bariz. Anne de hepimizin istediği şeye ulaşmak istiyor; mevki ve söz sahibi bir kadın olmak. Hele ki o dönem için ne kadar önemli bir nokta bu! Ayrıca Anne'i benim gözümde bir kat daha iyi yapan nokta sadece bu değil. Krala siyasi meselelerde yardımcı olan, aile büyüklerine akıllar veren, okuyan, kültürlü, işini bilen, sorgulayan bir kadın Anne Boleyn. Yani olması gereken gibi bir insan. Anne'in aksine ise Mary sadık, sorgulamayan, okumayan, akıl yürütemeyip duygularına teslim olan bir kadın. Bu noktadan sonra size kalıyor karar vermek.

Çevirisini pek beğenmediğim Boleyn Kızı'nın yıldızına gelince;

Not: Filmde bu kadar güzeller ama gerçek suratlarını gördünüz. Anlamıyorum bu kralları.

Na bir içim su